Si një karton i kuq në vitin 2007 e ktheu Cristiano Ronaldon në sulmuesin më ‘vdekjeprurës’ në botë?

Libri i ri që pritet të del në treg zbulon se ylli i Man United përdori dënimin katër-javor për të studiuar Eric Cantona, për të ndjekur stërvitjet unike të Rene Meulensteen dhe për të shënuar 5000 gola në stërvitje.

Momenti i saktë që ndihmoi në shndërrimin e Cristiano Ronaldos nga një yll i Premierligës në golashënuesin më të madh që bota ka parë ndonjëherë, është shënuar në një libër të ri mbi fenomenin portugez, përcjellë Periskopi.

Ky libër detajon se si një karton i kuq fyes i marrë në një ndeshje të top ligës kundër Portsmouth në vitin 2007 i hapi rrugën stërvitje intensive të Ronaldos që mësonte veprime të çuditshme para portës.

Katalizatori për ndryshimin e jashtëzakonshëm të Ronaldos përpara portës erdhi në Fratton Park më 15 gusht 2007, kur ai u ndëshka me të kuq për tri ndeshje.

Sir Alex Ferguson u zemërua me vendimin, por kishte shumë për të bërë pasi numri 7 i tij u godit me një ndalim me tre ndeshje, duke e mbajtur atë jashtë tre ndeshjeve të tyre të radhës në Ligë kundër Manchester City, Tottenham dhe Sunderland.

Jo vetëm kaq, por ndeshja në shtëpi me Sunderlandin do të procedohej me një pushim ndërkombëtar, që do të thotë se Ronaldo nuk do të mund të vishte fanellën e United për një muaj tjetër, kur u përball me Evertonin në Goodison Park në mes të shtatorit.

Ky pushime ndihmoi Ronaldon!

Me kohën e tij të lirë, ai vendosi të nisë më shumë stërvitje dhe kërkoi ndihmën e Rene Meulensteen ndërsa dyshja punonte për përmirësimin e sulmuesit.

Holandezi kishte identifikuar një defekt në lojën e Ronaldos, në atë që ai shqetësohej më shumë për cilësinë e golave ​​të tij, në krahasim me sasinë.

Meulensteen e bëri atë të studionte videot e ish-sulmuesve të Manchester United si Eric Cantona dhe Ruud van Nistelrooy deri në pikën kur ylli portugez tregoi vetën.

Siç thekson libri: “Ai projektoi një seri stërvitjesh për ta bërë Ronaldon të vetëdijshëm për pozicionin e tij në fushë dhe për t’i treguar atij se si të shënojë nga këndvështrime të ndryshme brenda zonës.

Ai krijoi një hartë të fushës dhe golit për të kategorizuar çdo lloj përfundimi. Duke u fokusuar në tre lokacione të dallueshme—drejtpërsëdrejti përpara portës (zona 1), të dyja anët (zona 2) dhe jashtë gjerë (zona 3) dhe nëntë zona të ndryshme të portës.’