Pse shpesh jemi shumë të mirë me të huajt sesa me njerëzit e dashur?

Pse shpesh jemi shumë të mirë me të huajt sesa me njerëzit e dashur?

Ndoshta e keni hasur këtë paradoks tek dikush ose vetja juaj: nganjëherë i trajtojmë të huajt me dashamirësi dhe bujari, ndërkohë që ruajmë keqdashje ndaj atyre që janë të dashur për ne, me të cilët ndajmë jetën tonë. Pse ndodh kjo?

Sigurisht që nuk mund t’i hedhin të gjithë fajin besimit që kemi tek anëtarët e familjes dhe madje nuk mund të mendojmë se cilësitë e tyre, që na bënë t’i duam, tashmë janë zhdukur. Ky paradoks ka shumë gjasa të ndodhë, sepse pas një periudhe të caktuar, aspektet negative të njerëzve që kemi rreth nesh janë gjithnjë e më të vështira për t’u toleruar. Për më tepër, truri ynë udhëhiqet nga natyra e tij për të kujtuar shumë më lehtë episodet negative sesa ato pozitive, me akumulimin pasues të pakënaqësisë ndaj atij që duhet ta duam.

Megjithatë, nëse e gjeni veten në këtë paradoks, dhe jeni të gatshëm ta zgjidhni pa kërkuar divorc ose shkëputur një miqësi, dijeni se ka mënyra për t’u rikuperuar.

Merrni pushime. Nëse kjo ndjenjë nervozizmi vjen nga ngopja, kjo do të thotë se është e nevojshme që të marrësh një pushim, jo domosdoshmërisht duke lëvizur ose duke shkaktuar një tragjedi. Mund të jetë e mjaftueshme që një person të lihet me një ndjenjë mirënjohjeje. Në fakt asgjë nuk na lidh më shumë me diçka sesa mendimi për të qenë në gjendje ta humbasim atë.

Krijoni situata të bujshme. Nëse me dikë të dashur për ju, del në pah pjesa më e irritueshme dhe negative e qenies suaj, ndërsa me një të njohur jeni mjaft të dashur, një sfidë e mirë mund të jetë kombinimi i dy gjërave: të krijoni momente kur jeni me familjen tuaj dhe me të njohurit. Detyra juaj për të qenë e mirë do të shtrihet edhe në marrëdhënien tuaj me familjen dhe sigurisht që tensioni mes jush do të dobësohet.

Rritni interesat tuaja dhe “pushoni”. Kur një marrëdhënie bëhet konfliktuale, arsyet mund të jenë të shumëfishta. Megjithatë, një gjë që mund të bëni është të përjashtoni problemet që vijnë nga sikleti juaj me veten. Për ta bërë këtë, duhet të ripërdorni personalitetin tuaj shoqëror, të jetoni situata të ndryshme dhe në vetmi. Kjo do t’ju ndihmojë të sqaroni idetë tuaja dhe ndoshta kjo do t’ju lejojë të qaseni sërish në situata konfliktit me më shumë kthjelltësi dhe pa stresin e detyrimit.

Në përgjithësi, ne kurrë nuk duhet t’i trajtojmë më keq të dashurit tanë se sa të huajt. Nëse e bëjmë, mund të ketë shumë arsye të ndryshme dhe është mirë t’i studiojmë ato. Ato që kemi dhënë janë që të përpiqeni t’i zgjidhni në mënyrë të natyrshme, duke shmangur mllefin ose krenarinë që çojnë në largime të pakthyeshme.

Shpërndaje në: