Liria emocionale lind kur nuk varemi nga askush
Ne priremi të ndërgjegjësohemi për skllavërinë emocionale të cilës i nënshtrohemi vetëm kur zemra jonë thyhet. Kur një marrëdhënie na bën të vuajmë, sepse na bën skllevër, duke kufizuar lirinë tonë emocionale, ose sepse diçka që është brenda nesh është thyer, duhet të themi lamtumirë.
Në këto situata ne ndiejmë se një valë vuajtjesh dhe dhimbjesh na kapërcen duke na penguar të marrim frymë. Quhet “mbytje emocionale”, dhe përbërësi kryesor i saj është varësia. Megjithatë, ndonjëherë, vjen koha të heqim dorë nga ajo që na lidh me një person ose një situatë, sepse skllavëria emocionale ju merr frymën. Është pikërisht në atë moment kur nuk ndihemi të aftë të bëjmë asgjë pa u shoqëruar nga ai person, ose nga dikush që është i aftë të na udhëheqë.
Mënyra më e mirë për të qenë të lumtur me dikë është të mësosh të jesh i lumtur vetëm. Vetëm në këtë mënyrë ndërmarrja bëhet zgjedhje, jo domosdoshmëri. Dashuria interpretohet keq sepse kryesore nuk është “Unë kam nevojë për ty në jetën time”, por “Unë preferoj që të kem në jetën time”.
Varësia është ajo që na bën skllevër, veçanërisht kur vetëvlerësimi ynë varet nga diçka ose dikush. Nevoja për lavdërim, dashuri ose vëmendje nga dikush na bën të ndalemi të jemi pronarë të fatit tonë.