Federata botërore e xhudos vlerëson Erzën pas suksesit në Kampionatin Botëror

Federata botërore e xhudos ka bërë një shkrim special në lidhje me suksesin e Erza Muminoviq në Kampionatin Botëror për Junior.

Xhudistja jonë fitoi medaljen për grupmoshat U21 në turneun që u mbajt në Olbia të Italisë pak ditë më parë.

Për suksesin e saj, Federata e Botërore e xhudos ka bërë një shkrim për suksesin e Erzës:

Çmimi i famës është se ata ju shikojnë me një xham zmadhues. Fama është ajo e Kosovës, e cila ka një ritëm që pakkush mund ta përballojë. Xham zmadhues tani është në Olbia, dhe konkretisht në Erza Muminoviq. Ishte dita e parë e Juniorëve dhe xhudistja kishte një status për të mbrojtur sepse të sajat janë ngjyrat e një vendi që tani është i frikshëm.

Ajo është 19 vjeç dhe ka një stil të ngjashëm me xhudisten e vendit të saj: shkëmbor dhe i vështirë për t’u kundërshtuar. “Ne jemi mësuar të stërvitemi shumë, në seanca shumë të vështira,” thotë ajo, “Është shenja jonë dalluese” .

Ekipi i femrave të Kosovës është një koleksion kampionesh, një himn për punën, një dedikim për sakrificën që gjithmonë përfundon duke sjellë çmime. Driton Kuka është truri që e operon, ai që projekton dhe vendos. Ai e di që pas tij ka një batalion hoplitësh besnikë që zbatojnë parullat e tij dhe lënë çdo pikë të fundit të djersës në tatami. Erza i përket asaj shkolle dhe si të gjitha historitë e suksesit, edhe kjo ka një fillim.

Gjithçka filloi me Majlinda Kelmendin. Për gjashtë vjet, Kelmendi ishte tmerri i tatamit. Nuk kishte asnjë mënyrë për të mposhtur xhudisten kosovare, pronaren e vërtetë të kategorisë –52kg. “Ajo është modeli që kemi pasur gjithmonë”, rrëfen Erza. Kelmendi pushtoi të gjithë titujt e mundshëm dhe është referenca e një vendi të vogël me krenari të madhe. Falë saj rrugët e xhudos kalojnë nëpër Kosovë.

Medalja e artë e Kelmendit ishte kulmi i një karriere të jashtëzakonshme dhe ishte një trampolinë për miket e saj si Distria Krasniqi dhe Nora Gjakova për të mbështetur momentin e ëmbël të një ekipi të pamëshirshëm pesë vjet më vonë.

Erza është brezi i së ardhmes që po bëhet e tashmja. “Unë tashmë kam katër medalje në kategorinë e juniorëve. Ato janë të rëndësishme, nënkuptojnë që unë jam duke bërë mirë. Në Kosovë, një medalje do të thotë një goditje në shpinë, mbështetje e pakushtëzuar dhe kthim në punë. Është sikur ekipi është jokonformist, gjithmonë i uritur për diçka më shumë. Në realitet, është refuzimi i relaksit. Atje ata kanë kuptuar se një diplomë është vetëm një fazë më shumë dhe se puna është konstante deri në pension”.

Në Olbia, Erza bëri atë që duhej të bënte: të fitonte ndeshje. Ajo humbi në gjysmëfinalen e saj kundër italianes Carna, por meqenëse vjen nga ku vjen, ajo nuk e braktisi vendosmërinë e saj. “Trishtimi zgjati pesë minuta, vetëm koha e nevojshme për të analizuar luftën, për të tretur humbjen dhe për t’u përgatitur për të luftuar për të bronztën sepse një medalje botërore është shumë e rëndësishme, edhe nëse nuk është ngjyra që prisja” .