6 traumat psikologjike të fëmijërisë që kanë pasoja edhe kur jeni të rritur
Të gjithë ekspertët e psikologjisë pajtohen që përvojat traumatike të fëmijërisë mund të sjellin pasoja të qëndrueshme në jetën e një individi. Deri më tani, ne ende nuk e kemi kuptuar gjerësinë e psikologjisë njerëzore. Fëmijëria është një fazë kryesore në jetën e një individi. Ndihmon në ndërtimin e karakterit dhe vendos themelet për disa zakone që ndonjëherë mund të zgjasin deri në moshën madhore.
Të gjithë ekspertët e psikologjisë pajtohen që përvojat traumatike të fëmijërisë mund të sjellin pasoja të qëndrueshme në jetën e një individi. Deri më tani, ne ende nuk e kemi kuptuar gjerësinë e psikologjisë njerëzore. Fëmijëria është një fazë kryesore në jetën e një individi. Ndihmon në ndërtimin e karakterit dhe vendos themelet për disa zakone që ndonjëherë mund të zgjasin deri në moshën madhore.
Është gjithashtu një fazë në të cilën ekuilibri mendor është ende në ndërtim e sipër. Nuk është e rrallë të shohësh disa plagë emocionale të përjetuara gjatë fëmijërisë që vazhdojnë të kenë ndikim në jetën tonë kur të jemi në moshë të rritur.
Çfarë është trauma psikologjike?
Është thelbësore të përcaktohet se çfarë është një traumë psikologjike. Psikologu Philippe Liébert shpjegon se një traumë psikike ndodh kur “aftësitë përpunuese të një personi tejkalohen nga dhuna e tronditjes së pësuar”. Prandaj duhet të kuptohet se një traumë mendore kërkon që dy kushte të kualifikohen në këtë mënyrë: një përvojë e dhunshme që ka një individ, por edhe një paaftësi e këtij të fundit për të kuptuar pse i nënshtrohet kësaj përvoje. Autori shton gjithashtu se ishte Léonor Terr, një psikiatër amerikan për fëmijë, i cili në vitin 1895 dalloi dy lloje të traumave:
– Lloji i parë ishte ai i traumës së shkaktuar nga ngjarje unike si aksidente apo zjarre
– Lloji i dytë ishte ai i traumës së shkaktuar nga përvojat traumatike që janë përsëritur ose kanë qenë të pranishme për një kohë të gjatë.
Nëse keni pasur përvoja traumatike gjatë fëmijërisë tuaj, është e mundur që ato t’ju shoqëronin deri në moshën madhore dhe ndoshta të ndikoni në jetën tuaj të tanishme.
Këtu janë 6 dëmtimet më të zakonshme emocionale:
Poshtërimi
Poshtërimi ka pasoja të rënda për një fëmijë. Pavarësisht nëse jeni poshtëruar në shkollë nga shokët e klasës apo nga një anëtar i familjes tuaj, kjo përvojë sigurisht mund të konsiderohet si një traumë psikologjike. Kjo mund të çojë në introspeksionin e një kompleksi individual dhe serioz.
Braktisja
Kur një fëmijë braktiset nga dikush afër tij, kjo përvojë mund të përjetohet si një traumë psikologjike. Mund të krijojë një fobi që mund të zgjasë për një kohë të gjatë. Individi që pësoi braktisje në fëmijëri mund të ketë vështirësi në zhvillimin e marrëdhënieve të shëndetshme nga frika e refuzimit.
Vetëvlerësimi
Çdo person ka tipare fizike dhe mendore që i bëjnë ata unik. Sidoqoftë, kur ju nënvlerësoni një fëmijë, kjo gjë do të ndikojë negativisht në vetëvlerësimin e tij. Kjo mund të rezultojë në mungesë të vetëbesimit tek të rriturit dhe vështirësi në marrjen e vendimeve.
Padrejtësi
Përballja vazhdimisht me një situatë të konsideruar të padrejtë nga një fëmijë, mund të krijojë traumë psikologjike tek ky i fundit. Padrejtësia mund të marrë shumë forma, siç është ndëshkimi i pajustifikuar nga një prind apo edhe nga një mësues. Fëmijët që kanë pësuar padrejtësi kanë tendencë të bëhen të rritur të mposhtur dhe pesimistë.
Tradhtia
Fëmijët i marrin premtimet e tyre shumë seriozisht. Kur një i rritur nuk i mban premtimet e tij, fëmija mund ta shohë atë si tradhti. Individët që kanë përjetuar këtë lloj traume psikologjike kur ishin fëmijë, kur rriten e kanë të vështirë të besojnë të tjerët.
E panjohura
Një fëmijë është një individ që ngadalë zbulon botën që është e panjohur për të. Në sytë e tij, errësira mund të jetë e tmerrshme dhe vendet e panjohura i frikësojnë ata. Nuk është e pazakontë që një i rritur, ndonjëherë pa e kuptuar atë, të jetë i ashpër me një fëmijë, ndërsa ai përpiqet ta nxjerrë atë nga ankthet e tij. Për shembull, hedhja e një fëmije në një pishinë, kur ai nuk mund të notojë, mund të jetë një përvojë traumatike. Kur bëhen të rritur, këta individë nuk marrin më rreziqe dhe ngecin në një rutinë absolute.